Przygody z książką 4: Kastor

Minął kolejny miesiąc i czas najwyższy na jakiś przyjemny post w ramach Przygód z książką! Nadal pozostajemy w szwedzkich klimatach, ale dziś chciałam Wam zaproponować coś znacznie mniej abstrakcyjnego niż ostatnio. Mam dla Was coś bardzo smakowitego, w towarzystwie uroczego gryzonia, którego zdążyliście już troszkę poznać przy okazji fasolowego wpisu KLIK. Zapraszam na nasze dalsze przygody z tą niesamowicie sympatyczną i przyjemną serią!

Jak mogliście się przekonać w zalinkowanym wyżej poście, z książką można sadzić fasolkę i to z całkiem niezłym powodzeniem, o czym świadczą poniższe zdjęcia:

Fasolki po trzech dniach

Fasolka w słoiku z papierem po czterech dniach

Namoczona wcześniej fasolka w słoiku z wodą, na tetrze.

Fasolka w słoiku z papierem po tygodniu

Razem z Tosią nazywamy ją "Potworkiem", bo wygląda jakby wyciągała mackę!

Fasolka wrzucona na sucho, w słoiku z wodą, po tygodniu - nic się nie dzieje, na na na na...

Doniczka z fasolkami po tygodniu - zaczynam się lękać, że jednak zrobiłyśmy coś nie tak...

Nasze fasolki sobie rosną albo jeszcze czekają na pierwsze znaki, więc tak jak Kastor i Maciuś, czekamy i obserwujemy z zapartym tchem. W między czasie zaś, można upiec wraz z przemyślnym bobrem ciasto, a konkretniej urodzinową babkę. Tym bardziej sprawa jest wymowna, ponieważ zarówno Tosia jak i IGranie obchodzili niedawno urodzny! Tosia drugie, a blog pierwsze. Zatem to idealny czas na upieczenie babki według przepisu Kastora. Pieczecie z nami?

Składniki:

• 75g masła
• 2 jajka
• 1 szkl. cukru (u nas 3/4 trzcinowego)
• 2 szkl. mąki (- to, co Tosia wysypie na blat)
• 2 łyżeczki cukru waniliowego
• 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia (wsypałam jedną)
• 0,5 szkl. mleka

Masło rozpuszczamy i smarujemy odrobiną formę do babki, po czym wysypujemy ją bułką tartą. Piekarnik rozgrzewamy do 175 stopni. W tym czasie ubijamy jajka z cukrem na puszystą, jasną i gładką masę. Dodajemy do niej przesianą mąkę wymieszaną z cukrem waniliowym i proszkiem. Na koniec łączymy roztopione i przestudzone masło z mlekiem i wlewamy do ciasta. Dokładnie mieszamy, aż wszystkie składniki się połączą. Przelewamy do formy i pieczemy 35 minut (u mnie wyszło 40). Studzimy, przekładamy na talerz i smacznego! :)

Poniżej zaś instrukcja w obrazkach, z towarzyszeniem Tosiowej przewodniczki:

Jesteś pewna, że to tak miało być?

Tak, jestem pewna ;)

Roztopione masło

Wybijamy jajka

 

Czas na trzepanie

Kiedy mama pieczołowicie miksuje, obok czyni się mączna sztuka

Tosia obraziła się jak sprzątnęłam mąkę, w sumie to się jej nie dziwię, tak traktować dzieło artysty...

Wsypię po łyżeczce, a ty tam stój i czatuj na dobre ujęcie

Uroniła się jedynie jedna kropla!

Gotowa, żeby ją wstawić do piekarnika

Wszystko tak jak w książce, nawet bałagan!

I znowu czekanie...

Dobrze, że babka wyrasta szybciej niż fasolki

Tata odczynił kastorowe czary...

I babka gotowa, częstujcie się!

Babka jest znakomita i bardzo ją polecam, szczególnie że wszystko można robić w towarzystwie książki, która w bardzo fajny sposób przybliża dzieciom piekarnicze wiktuały oraz kuchenne sprzęty. Mnie urzekło to, że każda książka posiada strony z obrazkami samych przedmiotów, których używa Kastor, z podpisami. Jest to zatem według mnie, jedna z lepszych lektur na początek przygody z samodzielnym czytaniem. Opowiastki są bardzo proste, napisane łatwym językiem, krótkie i bardzo przyjemne, bo o codzienności.

W tej serii na razie na polskim rynku pojawiły się trzy części, o sadzeniu fasolki, pieczeniu ciasta i majsterkowaniu. Ta ostatnia na razie jest u nas traktowana troszkę po macoszemu, głównie ze względu na dość skomplikowane i mało spotykane przez dzieci nazewnictwo. Nie jesteśmy też zapalonymi stolarzami, stąd trudniej u nas o zabawy w majsterkowicza. Tosia jednak lubi ją tak samo bardzo jak pozostałe części, o których obszernie mogliście przeczytać na blogu. Zamieszczam więc poniżej kilka zdjęć z wnętrza.

Wielką siłą tych książeczek są ilustracje, kreska jest bardzo miękka i delikatna, wszystko jest naturalne i bardzo bliskie rzeczywistości, mimo że bóbr zdaje się mieć przeciwstawne kciuki i mieszka w domku zamiast w żeremi. Kolory są pastelowe, lekko rozmyte i niezwykle przyjemnie się je ogląda. Tekst idealnie z nimi współgra, zarówno w prostocie, jak i przekazie. Podobnie jak w przypadku autorki Nusi (KLIK), Lars Klinting także jest zarówno autorem opowieści jak i ilustracji i tu także często na końcu możemy zobaczyć obrazek, który kończy historię bez słów, a jest bardzo wymowny.

Podtrzymuję zatem swoją słabość do szwedzkiej literatury dziecięcej, zdecydowanie coś w sobie ma, jakiś ukryty głęboko czar, który mnie wabi. A wszystko podsyca jeszcze fakt, że autor Kastora był cieślą, który odkrył w sobie zacięcie ilustratorskie i pisarskie. Wielka strata dla stolarstwa, ogromny zysk dla literatury. Czekam zatem z wytęsknieniem na kolejne części przygód uroczego bobra po polsku, a Was zachęcam do sięgnięcia po te trzy, które już u siebie mamy.

Post bierze udział w projekcie Przygoda z książką 4:

Zapraszam też do obejrzenia blogów innych uczestniczek projektu, znaleźć je możecie TUTAJ.

Koniec psot!